به نام خداوند جان وخرد به پاس رنج ها و تلاش هاي رسول بداقي و خانواده ي بردبار و "شكيبا"يش. به پاس احساس هاي پاك خانواده اي كه از آرامش و راحتي خويش مي گذرد تا نابرابري ها را فرياد بركشد و انسانيت را به "ستايش"وادارد. به پاس دليري بداقي ها،كه در دل تيرگي،از روشني سخن مي گويند؛ از باور به شب هشدار مي دهند و برگ سبز بامدادان و"شبنم" بنشسته بر آن را فراياد مي آورند.
دوست و همكار گرامي،جناب آقاي رسول بداقي،اكنون ماه هاست شما را،به جرم برابري و آزادي خواهي، به بند كشيده اند و در اين روزگاري كه نابساماني هاي اقتصادي بيداد مي كند، ماه هاست از واريز حقوق حقه ي شما و خانواده ي بزرگوارتان،سر باز مي زنند. آيا به راستي،پاداش شما،به عنوان يك آموزگارنمونه و ارزشمند،بايد اين چنين باشد!؟
خانواده ي گرامي بداقي،ضمن تبريك پيشاپيش نوروز باستاني ايرانيان، بار ديگر برخود لازم مي دانيم كه از همه ي رنج هايي كه براي آزادي و آبادي اين مرز و بوم كشيده و مي كشيد،سپاسگزاري نموده و صميمانه تشكر نماييم.
21/12/88
معلمان در دوره ی وزارتش 
